كتب طبى انتزاعى جلد 3

مقدمه

شرايط مساعد اقليمى استان گيلان كه يكى از مناطق پرباران ايران محسوب مى گردد و نيز شرايط توپوگرافيك متنوع ساحلى- دشتى و جلگه اى- كوهستانى آن باعث گرديده تا اين سرزمين از پوشش گياهى بسيار غنى برخوردار باشد. اغلب مناطق دشتى و جلگه اى گيلان از گياهان علفى اعم از يكساله يا چند ساله شامل چمنزارها، مزارع وسيع برنج و توتون و ساير گياهان زراعى پوشيده شده و ارتفاعات ميان بند و كوهستانى متوسط آن را جنگلهاى غنى و متراكم با گونه هاى گياهى متعدد دربر مى گيرند. بعضى از ارتفاعات بالاى استان كه ماههاى چندى از سال زير پوشش برف قرار دارند داراى پوشش گياهى خاص و اكثرا از گونه هاى انحصارى و گاهى كم زى هستند كه در مدت كوتاهى از سال نشو و نما مى نمايند. با مراجعه به اسناد و مدارك و كتابهاى گياه شناسى ايران به اين حقيقت دست مى يابيم كه در استان گيلان حدود 1000 گونه گياهى وجود دارد كه بعضى از آنها همانطور كه گفته شد دوران كوتاهى از سال نشو و نما كرده و پس از اندك زمانى از بين مى روند.

برخى ديگر موجد جنگلهاى زيباى استان هستند؛ گروهى به صورت علف هرز در ميان گياهان زراعى نشو و نما مى كنند؛